Aan het einde van de werkdag maken hun telefoons bijna vanzelf verbinding met elkaar. Voor Carin Hendriksen en Peter Laros is de autorit naar huis het ideale moment om elkaar bij te praten. ‘Door dan even te bespreken wat er allemaal speelt, weten we precies van elkaar waar de ander mee zit’, vertelt Hendriksen.
Sinds anderhalf jaar vormen ze samen de directie van Ubbink. Twee kapiteins op één schip, kan dat wel? ‘Vanaf het eerste moment kunnen we het goed vinden met elkaar en loopt het heel soepel’, zegt Laros. ‘En dat terwijl het geen rustige periode is geweest.’
Maar toch. Wat als er een meningsverschil is en er toch echt een beslissing genomen moet worden? Wie hakt er dan de knoop door? ‘Dat is nog nooit voorgekomen’, zegt Laros. ‘Alles gaat in goed overleg.’ Hendriksen: ‘Soms schuurt het best even. En dat mag ook. Als je het altijd met elkaar eens bent, kom je nooit tot de beste oplossing. Het dwingt je ook om nog eens goed na te denken of je het wel goed gezien hebt. Deze constructie verruimt je eigen blik.’
Ze houden zich daarbij graag aan de feiten. ‘Neem bijvoorbeeld het logistieke vraagstuk’, zegt Hendriksen. ‘Als je ziet dat als we nu niets doen, we over drie jaar hier vastlopen, dan hoef je elkaar niet te overtuigen. Je zit naar dezelfde getallen te kijken.’
Hendriksen en Laros hebben in de dagelijkse werkzaamheden een duidelijke scheiding gemaakt. Kort gezegd is het ‘commerciële dier’ Laros verantwoordelijk voor alles wat buiten de fabriek gebeurt, Hendriksen runt de productie. ‘Door deze constructie is er meer wederzijds begrip, ook bij de teams die wij aansturen’, zegt Laros. ‘Er is een sterker gevoel dat we het samen doen. In plaats van dat er gezegd wordt door de verkoop: zorg maar gewoon dat je genoeg producten maakt, kan ik nu uitleggen dat er al op zaterdag overgewerkt wordt en ze er echt alles aan doen om voldoende te produceren.’
‘Maar er moet ook weer niet te veel begrip zijn’, vult Hendriksen aan. ‘Als er iets niet loopt in mijn ogen, voel ik mij niet geremd om te vragen wat er gebeurt. Zo houden we elkaar scherp.’ En moet er echt eens een zwaar gesprek gevoerd worden, dan doen ze dat in de auto. ‘Want dan is de lading van de dag er wel af en gaat dat wat makkelijker.’
Het was voor velen een verrassing. In 2000 werd Ubbink overgenomen door het veel kleinere Centrotec van de Duitse ondernemer Guido Krass. ‘Een brutale, kleine pony kocht een al wat ouder, maar ervaren en succesvol renpaard’, vertelt Krass. ‘Maar beide bedrijven hadden er voordeel bij.’
Lees meer
Ze licht een tipje van de sluier op. De rol die Ubbink speelt binnen Doesburg gaat verder dan de meeste inwoners denken, onthult burgemeester Loes van der Meijs-van de Laar. ‘Zelf schreeuwen ze dat niet zo graag van de daken, maar het toont wel meteen de gehechtheid met de stad aan.’
Lees meer