28 september 2021

Plastic: geen imagoprobleem, maar een gebruikersprobleem

Terwijl het assortiment, de productie en verkoop van kunststofproducten blijft groeien, kiest de leiding van Ubbink in 1976 voor een naamswijziging. De officiële naam van het bedrijf, Ubbink Plastics, wordt veranderd in Ubbink NV. Waarom? Het woord ‘plastic’ kan niet langer, is het oordeel. Er bestaat een veel te negatief imago in de samenleving. Hoe kan het dat er, tot op de dag van vandaag, aan een materiaalsoort dat iedereen op zo veel verschillende manieren gebruikt zo’n slecht imago kleeft?

Verhaal-12-Plastic_1920x1280px

“Plastic heeft niet last van een imagoprobleem, maar van een gedragsprobleem”, stelt Jasper Klomps, international product manager van de Ubbink Centrotherm Group. “Natuurlijk, het beeld van een oceaan met plastic, van schildpadjes en visjes verstrikt in afval, dat draagt niet bij aan een vriendelijk imago. Maar het materiaal an sich is heel goed. Probeer het maar eens te vervangen.”

Klomps wijst op de levenscyclusanalyse. “Voor elk product is aan de hand van objectieve data een berekening te maken wat de milieu-impact is. Als je die analyse voor kunststof maakt, is het lang niet zo gek materiaal. Je kunt bijvoorbeeld een plasticzak wel vervangen door een papierenzak, maar de milieu-impact van het productieproces van een plastic zak is lager dan die van een papieren zak. Een plastic zak is ook vaker te gebruiken. Het probleem is dat het niet altijd gebeurt en het scheiden van plastic nog geen gemeengoed is, zoals bij papier wel het geval is.”

Maar toch. Ook bij Ubbink wordt nagedacht over recycling, circulariteit en alternatieve grondstoffen voor de producten. Klomps: “Het probleem daarbij is dat plastic na de gebruikersfase geen waarde meer heeft, omdat het zo goedkoop is. Als het tien keer zo duur zou zijn, zouden we het ook niet zomaar meer weggooien.”

Misschien moet je van sommige dingen zeggen: dat maken we niet meer van plastic.

Statiegeld

Mede daarom is het plan om een statiegeldsysteem op te tuigen nog niet van de grond gekomen. “De vraag is hoe wij installateurs en aannemers zo ver kunnen krijgen om producten terug te brengen bij ons, zodat wij het kunnen hergebruiken. Alleen is zo’n statiegeldsysteem nog niet haalbaar, gezien de waarde van plastic. We kunnen de financiële prikkel niet sterk genoeg maken.”

Klomps ziet daarom voorlopig maar één oplossing voor het probleem: overheidsingrijpen. Alleen zo kan meer bewustzijn worden gecreëerd en de mens gedwongen worden om plastic beter te gebruiken. “Voor veel producten heeft plastic fantastische eigenschappen. Maar misschien moet je van sommige dingen zeggen: dat maken we niet meer van plastic, want er zijn hele goede alternatieven. Boterhammenzakjes, bijvoorbeeld. Of rietjes, die zijn in Engeland al verboden.”
 
Tot die tijd zal plastic nog wel even last houden van een probleem. Hadden ze het toch niet zo slecht gezien, in 1976.

Meer verhalen

Van loodzwaar naar toplicht

Van loodzwaar naar toplicht

Het duurt twee jaar, voordat ze de vacuümvormtechniek echt goed onder controle hebben en de kostprijs kan concurreren met die van gietijzeren dakramen. Maar in 1961 is het dan zo ver: het eerste kunststof dakraam van Ubbink kan de markt op. Voortaan hoeft men in de bouw niet meer met een loodzwaar raam het dak op. Ziehier het begin van het huidige Ubbink.

Lees meer
Daktik

Daktik

Je ziet ze pas, als je besmet bent met het Ubbink-virus. Loop twee dagen rond bij het bedrijf en je hebt er geheid last van. Nooit meer zal je normaal naar een huis kunnen kijken.

Lees meer